(تصاویر) گوهر گمشده پورشه، ابرماشینی که در تاریخ گم شد
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۷۰۱۵۸
صفحات تاریخ مملو از طرح اتومبیلهایی است که هرگز ساخته نمیشوند و Auto Union P ۵۲ یکی از این خودروها است، گوهری از ذهن فردیناند پورشه. وسیله نقلیهای که اگر به تولید میرسید، میتوانست اولین ابرخودروی جهان باشد.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از topspeed، در سال ۱۹۳۲، اندکی پس از معرفی فرمول جدید برای مسابقات گرندپری، پورشه پروژه بلندپروازانهای را برای طراحی یک اتومبیل مسابقهای آغاز کرد، این مسابقه چیزی شبیه به فرمول یک امروزی بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چیدمان Auto Union P ۵۲ شامل خنککننده در جلو و به دنبال آن صندلی راننده، مخزن سوخت، موتور و گیربکس دیفرانسیل بود، پیکربندی که هنوز هم خودروهای مسابقهای مدرن را بر آن اساس طراحی میکنند. فقط رادیاتورها بعداً در غلافهای جانبی ادغام شدند. پورشه که قبلاً روی موتورهای سوپرشارژ در مرسدس بنز کار کرده بود و حق اختراع میلههای پیچشی را داشت، این ویژگیها را در P ۵۲ گنجاند.
مفهوم اصلی P ۵۲ که دارای موتور V ۱۶ سوپرشارژر بود، در اوایل سال ۱۹۳۳ تثبیت شد و تنها یک سال تا اجرایی شدن مقررات جدید باقی مانده بود و پورشه نیز برنامههای بلندپروازانه تری داشت. او مخفیانه شروع به کار بر روی تبدیل این ماشین مسابقهای به یک ماشین جادهای کرد که بعدها به عنوان Auto Union P ۵۲ شناخته شد.
خودروی جادهای طراحی اساسی خودروی مسابقهای را حفظ کرد، از جمله یک قاب دو لوله، یک محور میل لنگ در جلو و یک محور چرخشی در عقب. پیشرانه بدون تغییر باقی ماند و با موتور ۴.۴ لیتری V-۱۶ سوپرشارژر که ۲۰۰ اسب بخار قدرت تولید میکرد. این طراحی آینده نگر پیش از فراری ۳۶۵ برلینتا Speciale ۱۹۶۶ بود که یک خودروی سه سرنشینه بود و الهام بخش آقای گوردون موری در هنگام طراحی یک هایپرکار نمادین دهه ۹۰ با چیدمان صندلیهای مشابه شد.
دو نسخه از P ۵۲ در نظر گرفته شده بود: یک کوپه و یک لیموزیناین لیموزین دارای فاصله محوری کمی بیشتر، دو صندلی عقب اضافی و دو در عقب بود که به راحتی پنج سرنشین را در خود جای میداد. با این حال، ساخت این لیموزین تا زمانی که نقشههای آن در دهه ۱۹۹۰ کشف شد، محقق نشد.
P ۵۲ به گونهای طراحی شده بود که ۲۰۰ اسب بخار قدرت تولید کند و شتاب ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت را تنها در ۸.۵ ثانیه به دست آورد. این ارقام حتی با معیارهای مدرن قابل توجه است و در سال ۱۹۳۴ بی نظیر بودند.
P ۵۲ در مقایسه با رقبای معاصربرای در نظر گرفتن لیموزین P ۵۲، ضروری است که آن را با خودرویی از اواسط دهه ۱۹۳۰ که رقیب آن بود، یعنی مرسدس بنز ۵۴۰ K مقایسه کرد. مرسدس ۵۴۰ K یک غول واقعی بود که نزدیک به دو برابر Auto Union اسپورت، وزن داشت.
یکی دیگر از رقبای بالقوه P ۵۲ بوگاتی ۵۷ SC بود که یک خودروی توریستی با موتوری مشابه خودروی گرند پری تایپ ۵۹ بود. از نظر عملکرد، Auto Union P ۵۲ و Bugatti Type ۵۷ SC دو رویکرد متضاد و در عین حال به همان اندازه چشمگیر را نشان میدادند. P ۵۲ با موتور V ۱۶ سوپرشارژر خود، قدرت و شتاب قابل توجهی را در زمان خود ارائه میکرد و استانداردهای جدیدی را در سرعت و چابکی تعیین میکرد.
در مقایسه با هم عصرانش، پتانسیل فوق العاده آن را آشکار میکنیم. P ۵۲ سطح عملکردی فراتر از دسترس رقبای خود را ارائه میداد و آن را در چشم انداز خودرویهای زمان خود متمایز میکند. متأسفانه، Auto Union P ۵۲ هرگز به تولید نرسید، با این حال، میراث P ۵۲ از طریق تیمی که آن را طراحی کرده است زنده ماند. این تیم بعداً پورشه ۳۵۶ نمادین را ایجاد کرد که آغاز تاریخ درخشان پورشه در تولید خودروهای اسپرت بود. کانسپت موتور وسط که توسط P ۵۲ پیشگام شد همچنان بر طراحیهای پورشه از جمله پورشه۹۱۱ افسانهای تأثیر میگذارد.
سال ۲۰۰۰ بود که آئودی خودروی مفهومی Rosemeyer را به نمایش گذاشت، این خودرو نزدیکترین به P ۵۲ بود که با شباهت قابل توجهی نسبت به P ۵۲ طراحی شده بود، اما متأسفانه این کانسپت نیز هرگز قرار نبود به تولید برسد.
آئودی این خودرو را به عنوان ادای احترام به راننده افسانهای جایزه بزرگ «Bernd Rosemeyer» که اتومبیلهای گرند پری پیکان نقرهای Auto Union را رانندگی میکرد، ساخت.
میراث P ۵۲، روح نوآورانه برای صنعت خودروسازیAuto Union P ۵۲، اگرچه به عنوان خودرویی که هرگز وجود نداشت، به صفحات تاریخ فرستاده شد، اما همچنان گواهی بر خلاقیت بی حد و مرز و نبوغ مهندسی فردیناند پورشه است. در دورانی که دنیای خودرو هنوز اولین گامهای خود را به سمت سوپراسپرت مدرن برمیداشت، پورشه جرأت داشت رویای خودرویی را ببیند و عملکرد و طراحی را بازتعریف کند. داستان P ۵۲ یکی از فرصتهای از دست رفته و پتانسیلهای محقق نشده است، با این حال یادآور روح نوآورانهای است که صنعت خودرو را به جلو سوق داده است.
در حالی که P ۵۲ هرگز جاده را زینت نداد، میراث آن از طریق تیمی که آن را به زندگی بخشیده است، باقی میماند. همین تیم بعداً سفری را آغاز کردند که پورشه ۳۵۶ نمادین را به وجود آورد، خودرویی که نامش برای همیشه با برتری در تولید خودروهای اسپورت همراه خواهد بود. علاوه بر این، طرح پیشگامانه موتور میانی P ۵۲، زمینه را برای نوآوریهای آینده در دنیای خودرو فراهم کرد و بر طراحیهایی تأثیر گذاشت که نمونههای آن در پورشه ۹۱۱ افسانهای و خودروهای بیشماری دیگر با عملکرد بالا به اوج خود رسید.
P ۵۲ به عنوان چراغی از نوآوری، الهام بخش رویاپردازان و مهندسان زنده میماند و در عین حال P ۵۲ گوهری فراموششده باقی میماند که برای همیشه در تاریخ خودرو حک شده است و گواهی بر تلاش پایدار برای برتری خودرو در صنعت خودروسازی است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: خودروهای قدیمی خودرو قیمت طلا و ارز قیمت موبایل مسابقه ای خودرو ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۷۰۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هفت گوهر نایاب زاگرس در خطر انقراض
طبیعت استان کهگیلویه و بویراحمد، نگینی در زاگرس سرسبز، همواره به عنوان بهشتی از تنوع زیستی گیاهی شناخته شده است. در دامنههای پرشیب و دشتهای حاصلخیز این استان، گنجینهای از گیاهان ارزشمند و منحصر به فرد رویش یافتهاند که هر کدام نقشی بیبدیل در حفظ تعادل اکوسیستم و زینت بخشیدن به طبیعت این خطه بودهاند. با این حال، این گنجینه بینظیر، در معرض خطری جدی قرار گرفته است.
هفت گونه از این گیاهان بومی و ارزشمند، در حال حاضر در فهرست سیاه انقراض قرار دارند. بیلهر، تره، جاشیر خوراکی، کرفس کوهی، آنغوزه و باریجه، نامهایی هستند که شاید برای بسیاری ناآشنا باشند، اما هر کدام در جایگاه خود، گوهرهایی نایاب در طبیعت ایران محسوب میشوند.
این چالش زیستمحیطی، نه تنها تنوع زیستی این استان را به شدت تهدید میکند، بلکه میتواند پیامدهای ناگواری برای اقتصاد و معیشت مردم منطقه نیز به دنبال داشته باشد. گیاهان دارویی و خوراکی در کهگیلویه و بویراحمد، از دیرباز نقش مهمی در زندگی مردم محلی ایفا کردهاند و از بین رفتن آنها، میتواند به فقر و بیکاری در منطقه دامن بزند.
گیاهان نقش حیاتی در حفظ تعادل اکوسیستمها ایفا میکنند. از دست رفتن هر گونه گیاهی، میتواند به زنجیره غذایی و چرخههای طبیعی آسیب برساند و پیامدهای منفی برای سلامت انسان و محیط زیست به دنبال داشته باشد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری کهگیلویه و بویراحمد ضمن هشدار نسبت به تنوع زیستی این استان، از انقراض قریب الوقوع هفت گونه گیاهی نادر خبر داد. سعید جاویدبخت با برشمردن عواملی مانند برداشت بیرویه، تخریب زیستگاه و تغییرات آب و هوایی به عنوان تهدیدات اصلی این گنجینههای گیاهی، خواستار اقدامات عاجل برای نجات آنها شد.
بیلهر، تره، جاشیر خوراکی، کرفس کوهی، آنغوزه و باریجه نامهایی هستند که شاید برای بسیاری ناآشنا باشند، اما هر کدام در جایگاه خود، گوهرهایی نایاب در طبیعت ایران محسوب میشوند. این گونههای منحصر به فرد که در دامنههای پرشیب و دشتهای حاصلخیز کهگیلویه و بویراحمد رویش یافتهاند، در حال حاضر در فهرست سیاه انقراض قرار گرفتهاند.
جاویدبخت با اشاره به برداشت بیرویه این گیاهان برای مصارف دارویی و خوراکی، این عامل را یکی از متهمان اصلی این فاجعه زیستمحیطی میداند. تخریب زیستگاهها به دلیل جادهسازی، چرای بیرویه دام و توسعه کشاورزی نیز مزید بر علت شده و نسل این گیاهان ارزشمند را در معرض خطر جدی قرار داده است.
تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین نیز از دیگر عواملی هستند که جاویدبخت به آنها اشاره میکند. این پدیده نه تنها بر کمیت و کیفیت این گیاهان تأثیر منفی میگذارد، بلکه آنها را در برابر بیماریها و آفات آسیبپذیرتر نیز میکند.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری کهگیلویه و بویراحمد در تشریح اقدامات انجام شده برای جلوگیری از انقراض این گونهها، به مسدود کردن جادههای فرعی منتهی به مراتع، فرهنگسازی از طریق رسانهها و سازماندهی نیروها در مناطق بحرانی اشاره کرد. برخورد قانونی با متخلفان نیز از دیگر اقداماتی است که به گفته جاویدبخت در دستور کار قرار دارد.
با این حال، جاویدبخت معتقد است که این اقدامات کافی نیستند و برای نجات این گنجینههای گیاهی، نیاز به یک عزم ملی و همکاری همهجانبه وجود دارد. او از جمله راهکارهای اساسی را حمایت از جوامع محلی، افزایش آگاهی عمومی، جلب مشارکت سازمانهای مردمنهاد و بخش خصوصی و همچنین تحقیقات بیشتر برای تعیین دقیق وضعیت این گیاهان و یافتن راهکارهای مناسب برای احیای آنها عنوان میکند.
انقراض این هفت گونه گیاهی نه تنها یک چالش زیستمحیطی است، بلکه میتواند پیامدهای ناگواری برای اقتصاد و معیشت مردم منطقه نیز به دنبال داشته باشد. از این رو، مسئولان، سازمانهای ذیربط و آحاد مردم باید با حساسیت و جدیت بیشتری به این موضوع بپردازند و برای حفظ این میراث طبیعی ارزشمند تلاش کنند.
اگرچه اقداماتی مانند مسدود کردن جادههای فرعی و برخورد قانونی با متخلفان، گامهای اولیه و ضروری برای جلوگیری از انقراض هفت گونه گیاهی نادر در کهگیلویه و بویراحمد هستند، اما برخی کارشناسان میگویند که برای نجات این گنجینههای گیاهی و تضمین بقای آنها در طبیعت، نیاز به راهکارهای جامع و بلندمدتی است.
در اولین قدم، نیاز به تحقیقات علمی گسترده و دقیق در مورد وضعیت فعلی این گیاهان، عوامل تهدید کننده آنها و راهکارهای مناسب برای احیای آنها وجود دارد. این تحقیقات باید توسط متخصصان مجرب و با استفاده از روشهای علمی نوین انجام شود تا اطلاعات دقیقی از وضعیت این گونههای ارزشمند به دست آید.
جوامع محلی ساکن در مناطق زاگرس، از دیرباز با طبیعت پیرامون خود زندگی مسالمتآمیزی داشتهاند و از دانش بومی ارزشمندی در زمینه حفاظت از منابع طبیعی برخوردار هستند. حمایت از این جوامع و جلب مشارکت فعال آنها در حفاظت از این گیاهان، میتواند نقشی کلیدی در احیای آنها ایفا کند.
افزایش آگاهی عمومی از طریق برنامههای آموزشی و رسانهای، یکی از مهمترین راهکارهای حفاظت از این گونههای گیاهی است. با آموزش مردم در مورد اهمیت این گیاهان، تبعات انقراض آنها و راهکارهای حفظ آنها، میتوان گامی بلند در جهت نهادینهکردن فرهنگ حفظ محیط زیست در جامعه برداشت.
ایجاد و توسعه مناطق حفاظتشده در زیستگاههای این گیاهان، میتواند پناهگاههای امنی برای آنها فراهم کند و از آنها در برابر تهدیدات مختلف مانند تخریب و چرای بیرویه دام محافظت کند.
سازمانهای مردمنهاد فعال در زمینه محیط زیست، گنجینهای از تخصص، تعهد و شور و اشتیاق برای حفاظت از طبیعت هستند. حمایت از این سازمانها از طریق تخصیص بودجه و امکانات، میتواند به آنها در انجام فعالیتهای مؤثر در زمینه حفاظت از این گونههای گیاهی نادر یاری رساند.
بخش خصوصی نیز میتواند با سرمایهگذاری در زمینه تولید و پرورش این گیاهان به صورت پایدار، به حفظ آنها و ایجاد اشتغال برای جوامع محلی کمک کند. این امر نه تنها به نفع محیط زیست خواهد بود، بلکه میتواند منافع اقتصادی نیز به همراه داشته باشد.
در کنار این راهکارها، اقداماتی مانند استفاده از ظرفیت گردشگری و جذب گردشگران طبیعتدوست، توسعه کشت و پرورش این گیاهان در زمین ها، حمایت از پژوهشگران و دانشجویان در زمینه مطالعه و احیای این گونهها نیز میتوانند در نجات این گنجینههای گیاهی و حفظ آنها برای نسلهای آینده نقشآفرین باشند.
با اتخاذ این راهکارهای جامع و با مشارکت همگانی، میتوان امیدوار بود که شاهد احیای این هفت گونه گیاهی نادر در کهگیلویه و بویراحمد و حفظ آنها به عنوان میراثی گرانبها برای نسلهای آینده باشیم.
باشگاه خبرنگاران جوان کهگیلویه و بویراحمد یاسوج